By: Torchwood Agent No. 474
Note: Sana magustuhan ninyo ang 16th part! Enjoy.
MASTER’S POV:
Magkatabi kaming nakaupo ni Kidoi sa kama ko na magkaakbay at nakangiti, enjoyng the moment.
“Kidoi, marami kang dapat ikwento sa akin dahil Torchwood ka pala.” I told him. “Paano ka naging Torchwood member? Ilang taon ka nang Torchwood member? Ano naman trabaho mo dun?” Sunod-sunod ang mga tanong ko sa kanya kaya napatawa na lang si Kidoi.
“Not just a member, kuya, ako po ang may hawak at ang namamahala sa Torchwood – Albay!” Kidoi corrected me, much to my shock na mas nagparami ng mga katanungan sa isip ko.
“LEADER!? TAPOS ALBAY!? Paanong!? 13 ka pa lang ah! At diba sa Bukidnon ka nakatira? Paanong sa Albay ang pinagtatrabahuan mong Torchwood?” Gulat ako, at napakamot ng aking ulo. Napangiti lang ang kausap ko.
“Okay po. Ikukwento ko sa inyo.” Kidoi started relaying his story to his kuya. “One month after po nung lumipat kami sa Bukidnon, naglaro ako sa isang lugar malapit sa gubat. Tapos may biglang bumukas na Tempo-Spatial Rift –––”
“Ha?” Nag-nosebleed ako kung ano man ang salitang ‘yun.
“Tempo-Spatial Rift, or TSR, para siyang ‘natural’, invisible na portal-time machine na bigla bigla na lang sumusulpot sa kung saan-saang lugar.” Kidoi started explaining. “Ang ilan sa mga TSR ay may kakayahang i-teleport ang isang tao sa ibang lugar, o di naman kaya’y ipag-time travel ang isang indibidwal kahit hindi nila namamalayan, ang malala pa ay kaya nitong ipag-teleport ang isang tao sa ibang planeta, at kapag naging biktima ka nito ay malabo nang makabalik ka pa, unless na lang kung may teleporter ka. An example of this is ‘yung kaso ni Gil Perez.” He continued. “If you wanna know who he is, i-search mo siya sa internet.” He commanded me. “Siguro naman sa mga cases ng time travelling may idea kana po? May ilang pictures sa internet na nagsa-suggest na may iilang tao na nakapag-time travel eh.” He told me.
Agad akong napatayo at kinuha ang laptop ko para mag-research tungkol sa sinasabing ‘Gil Perez’ ni Kidoi, while napatango naman ako doon sa time travel part.
“Nga pala, diba alam mo naman na na-meet ko na ang Torchwood dati pa? Nung time na ‘yun, nawasak ‘tong laptop ko. May nakalaban na rin kasi kaming alien dati. Ayun nga’t inayos at in-upgrade nila ‘tong laptop ko.” Pag-amin ko sa kababata ko habang binubuksan ko ang laptop ko. Namangha si Kidoi sa kwinento ko.
“May alien encounter ka na pala dati, kuya? Wow! Astig! What more kung maging agent ka ng Torchwood –––” Naputol ang pagsasalita ko.
“––– Anong ‘maging agent ng Torchwood’ ang pinagsasasabi mo jan? Gusto mo sipain kita?” I reacted sarcastically. “’Wag na ‘wag mong mabanggit sa akin ‘yan ah! Never akong magiging agent ng Torchwood!” I said firmly.
“Huwag ka po magsalita ng patapos, kuya!” Nakangiti lang si Kidoi. “Bagay naman sa ‘yo eh. Magaling ka kasi, at mga magagaling lang ang nagiging agents ng Torchwood!” He added.
“Loko!” I said to him. “Nasisira na nga nila buhay ko tapos hahayaan ko pang sirain ang buhay ko by becoming one of them?” Napatawa ako sarcastically.
By that time, lumabas na sa net ang article tungkol kay Gil Perez. I read it.
“According dito, si Gil Perez ay isang Kastilang gwardya na naka-base sa Manila noong panahon ng mga Kastila. Noong gabi ng December 25, 1593, habang nakasandal siya sa isang pader, bigla lang niya namalayan na nasa ibang lugar na siya, before he knew it, nasa Mexico na siya bigla...” Kinilabutan ako sa binasa ko, but still tinuloy ko siya. “Akala ng mga awtoridad sa Mexico, nababaliw siya, ngunit 2 months after, napatunayang totoo ang kanyang mga sinasabi, nang may dumating na galleon na galing sa Maynila na may mga sakay na kilala ni Perez... ang kasong ito ay matatawag na isang halimbawa ng teleportation...” Napanganga ako bahagya sa nabasa ko. Napatingin ako kay Kidoi. “Totoo ba ‘to? Teleportation?” I sought his confirmation.
“Opo, kuya. Kaming mga taga-Torchwood mismo ang nag-imbestiga niyan. Totoong nag-teleport si Gil Perez. Isang TSR ang biglang bumukas noong time na sumandal siya sa pader, kaya napunta siya sa Mexico mula Manila.” Kidoi confirmed. “Ang mga TSR din ang dahilan kumbakit may mga kaso ng mga nawawalang tao, ang ilan sa kanila ay biktima nito. At hindi totoong may mga taong nae-enkanto kaya’t nawawala sila sa gubat o kaya sa gitna ng dagat. Nata-timing lang talaga minsan na kung saan sila napupunta, may TSR.” He further explained.
Naliwanangan ako bigla sa sinabi ng kababata ko. Natuwa ako sa part na wala naman pala talagang mga nawawalang tao dahil sa mga enkanto, nawawala sila dahil sa TSR.
“Teka, paano ba bumubukas ang isang TSR at paano nagkakaroon ng mga TSR sa iba’t ibang lugar?” I asked him
“Actually po, isa ‘yan sa mga palaisipan naming mga Torchwood agents. Hanggang ngayon ay hindi pa rin namin matukoy ang dahilan ng pagkakaroon ng mga TSR dito sa mundo.” Kidoi answered me. Napa-tango na lang ako sa sinagot niya sa akin.
“Teka, matanong ko lang, duda ko may mga Time Machines kayong mga taga-Torchwood no?” I questioned him.
“Meron nga po!” Nakangiting sagot ni Kidoi, at na-amaze ako. “‘Yun ang ginagamit namin para ma-balance ang schooling at trabaho, kuya. Halimbawa, napansin mo po ba sina kuya Bryan? 15 pa lang ‘yun pero Torchwood agent siya diba? Hanggang gabi ang trabaho niya, but right after work po kasi, nagta-time travel siya to attend to his classes within that same day, so in reality, sa loob ng isang araw, may dalawang Bryan, isa na nag-aaral at isang nagta-trabaho as a Torchwood agent, pero iisang tao lang ‘yun siya.” He continued. “Lahat po kami gumagamit ng time travelling gadgets.” He further explained, sabay pakita ng kanyang relo na nasa kanang kamay niya. “Ito ang Spatio-Temporal Teleporter namin, or STT. Ginagamit namin ‘to pang-teleport tsaka pang-time travel. Ii-encode mo lang ang area o ang coordinates ng lugar na pwede mong puntahan at i-indicate mo lang ang time na gusto mong makapunta roon. Although, STTs are needed to be recharged always po. It takes time for us to teleport again if naka-teleport na kami. So, dapat alam namin kung saan kami pupunta para hindi sayang ang pag-charge ng mga ito” He elaborated, sabay pindot ng ilang buttons sa sinasabi niyang STT at may hologram ng keyboard at isang maliit na screen na biglang sumulpot mula rito.
Dudugo na ata ilong ko sa mga pinagsasasabi ni Kidoi, dahilan para matawa lang siya sa akin.
“Don’t worry, kuya, natural lang na mahirap i-absorb ang ganyang mga informations.” Tumawa si Kidoi, napakamot ako ng ulo. Huminga na lang akong malalim at nagsalita ulit.
“Okay, sige. Ituloy mo na ang kwento mo regarding sa TSR experience mo.” I urged him. “’Yun na lang muna ang aalamin ko, dahil kung more than that baka masiraan na ako ng ulo!” Napatawa lang ulit si Kidoi sa pinagsasasabi ko.
“Ah! Okay po!” Tawa niya ulit. “Ayun nga po, to cut the story short, naglalaro ako sa may gubat noon ng may biglang bumukas na TSR. Na-teleport ako sa Albay, sa lugar pa talaga malapit kung saan may kinakalaban ang mga Torchwood agents doon na isang alien. At first nagulat sila bakit ako napadpad doon, sinabi ko na na-teleport lang ako bigla doon. Sinabihan nila akong magtago dahil delikado raw ang kinakaharap nilang alien, en matigas ang ulo ko at sinundan ko sila. Pinanood ko silang kumakalaban ng isang alien, then naging bihag nung alien na ‘yun ang isa nilang kasama. Pinakialaman ko ‘yung isa sa mga baril nila, ‘yun bang ginamit natin sa mga ipis last week? Energy Blasters po ang tawag doon. I sneaked at the back of that alien at binaril siya, kaya namatay ito. Natuwa ‘yung mga Torchwood agents sa akin. To cut the story shorter, naging Torchwood agent po ako. Tapos I worked my way going to the top of that Torchwood branch.” Kidoi revealed his tale to me.
“Ganoon? Grabe naman. Hindi ba mahirap ‘yang pinagagagawa mo?” I asked him in disbelief.
“Nope, kuya. Nage-enjoy nga po ako eh. Araw-araw akong tume-teleport from Albay to Bukidnon! Kung saan-saang lugar ako napapadpad at kung sino-sinong mga Torchwood agents ang nakikilala ko. Marami akong katuwang sa trabaho ko, at mas magiging madali ang trabaho ko dahil ikaw po ang inspirasyon ko!” He told me in glee.
“Ha? Bakit ako? Paanong ako?” Nagulat ako sa sinabi niya kaya napuno ulit ng mga tanong ang isip ko. “Anong kinalaman ko sa trabaho mo?” I questioned him.
“Kuya, dahil sa Torchwood ay marami akong natutulungang tao. Naa-apply ko po ‘yung mga tinuro mo sa akin dati. Sabi mo pa po diba sa akin dati na ‘Never turn your back to those na mas nangangailangan ng tulong mo.’?” Kidoi answerd me. “Maraming buhay ang naliligtas namin kuya. Dahil sa mga turo mo, na-inspire akong tumulong sa mga tao. Natuto ako paano maglingkod ng dahil sa ‘yo.” Nakangiting sabi sa akin ni Kidoi.
Nakakataba ng puso ang sinabi sa akin ni Kidoi. Napangiti ako at napa-akbay sa kanya. Ganoon din ang ginawa niya sa akin.
“Siguro, kung walang Torchwood, matagal nang nasakop ng mga aliens ang buong Pilipinas. Naalala mo po ‘yung balita sa TV Patrol na may kakaibang tunog mula sa kalangitan na narining ng mga tao doon sa Batangas? Aliens po may kagagawan noon! Ang Torchwood – Manila ang kumalaban sa kanila. At ‘yung tunog na narinig ng mga tao, ‘yun ‘yung tunog ng spaceship ng mga aliens habang umaalis sa planeta natin! Na-resist ng Torchwood ang planong pag-atake ng mga aliens na ‘yon!” Sabi ni Kidoi sa akin, proud siya sa sinabi niya, habang speechless lang ako. “’Yung lindol sa Bohol na napakalakas kamakailan lang? Mga aliens na nakatira underground ang may kagagawan non. Kung hindi nakalaban ng Torchwood – Cebu at Torchwood – Bohol ang mga aliens na ‘yon, siguro mas maraming buhay ang mawawala. Sa kasawiang palad, sa labanang ‘yon, nawasak ang Torchwood base ng Bohol, at namatay halos lahat ng mga members nila. Ang ilan, lumipat na lang sa Torchwood – Cebu at doon nagtrabaho. Dahil sa experience na ‘yon, nag-stop operations na ang Torchwood – Bohol.” Pag-amin ni Kidoi sa akin.
BOOM! Hindi ko kinaya ang mga pinagsasasabi niyang iyon. Napanganga ako sa mga narinig ko. Mukhang mababaliw ata ako! Bahagya kong iniba ang usapan.
“Teka, diba nasa Bukidnon ka nakatira? Bakit hindi ka doon mag-trabaho?” I asked him.
“Walang Torchwood base ang Bukidnon, kuya. Dito sa Mindanao, ang may mga Torchwood bases lang ay Zamboanga City, Zamboanga Sibugay, Misamis Oriental, at Davao. Dati mayroong Torchwood bases sa Lanao del Norte, Zamboanga del Norte, Butuan, at Surigao. Ngayon wala na. The reason why is complicated, so di ko muna sasabihin sa ‘yo.” He added.
Napatango lang ako.
“Nga pala, ilang taon kana sa Torchwood?” I asked him.
“2, kuya, and counting! 2 years ko nang kino-control ang Mayon Volcano doon sa Albay.” He said proudly.
“HA!?!” Hindi ko ma-digest ‘yung sinabi niya, dagdag pa riyan ang pagka-shock ko sa narinig ko.
Napatawa ulit ng malakas si Kidoi dahil sa pagka-shock ko, kaya napakamot ulit ako ng ulo at napangiti na lang nang bahagya. He explained to me what he meant.
“I work as the Geosciences Head and Volcanic Manipulator ng Torchwood – Albay, meaning, ako ang nagde-detect ng mga awkward at peculiar movements sa ilalim ng lupa sa buong Pilipinas, mula lindol hanggang alien activities, kahit ano! May technology po kami niyan na nakaka-detect ng lahat ng mga paggalaw ng lupa. Ikalawa, ako ang nagko-control sa Volcanic Manipulator ng Mayon Volcano. Pwede ko itong pag-alburotohin or pabugahin ng mga lava sa amount na gusto ko.” He explained himself.
“So kayo ang dahilan kumbakit naga-alburoto ang Mayon?! Kayo ang dahilan bakit lumilindol?! So nakakapwerwisyo kayo sa mga kababayan natin!?!” I question him in disbelief. Hindi ko ini-expect na may kakayahan silang gumawa non!
“Hindi, kuya. Hindi sa ganon. Hindi kami nagko-cause ng lindol, nagde-detect nga lang po kami.” He clarified himself. “Sa Mayon naman, aaminin ko po sa inyo, hindi pangkaraniwang bulkan ang Mayon Volcano!” He told me, na-spark ang interest ko bigla.
“Anong ibig mong sabihin?” I questioned him, determined to find out the reason why he said that.
“Ang Mayon Volcano ay isang malaking living organism! Isa itong higanteng alien, kuya!” Napanganga ako sa sinabi niya! “Noong unang panahon, may bumagsak na spaceship sa Albay, lulan noon ang isang alien na kung tawagin ay Trefuegon, mula sa Trefueg, isang planeta mula sa Andromeda Galaxy. Para lang itong isang maliit na bato, ngunit kapag lumaki ay nagiging malaking bundok o bulkan ito. Basta-basta lang sila nagbubuga ng lava kung gusto nila, hindi nila wari kung may mapahamak silang tao o wala. Matagal na naging dormant ang Trefuegon na ito; tahimik itong lumalaki at naging bulkan. Kaya nga po diba perfect cone ang Mayon? ‘Yon ay dahil sa isa itong alien at may buhay ito. Noong 1700’s, sumabog ang Trefuegon at nakapatay ng maraming tao. Simula noon ay naging mapagmatyag na ang Torchwood – Albay sa maaaring gawin ng Trefuegon. Gumawa ang Torchwood – Albay ng Volcanic Manipulator para ma-limit ang mga volcanic activities nito. Naalala mo ‘yung mga Bio Magmas na nakwento namin nina kuya Bryan sa ‘yo last week? We were able to program some of those lavas kasi po natural na may buhay na ‘yung lava na ‘yon, bale mina-mind control lang namin, galing kasi ‘yun sa Trefuegon eh, while ‘yung ibang Bio Magmas eh man-made na namin.” He elaborated.
“Fuck you... di ko na kaya ‘to...” ‘Yan lang ang tanging nasabi ko dahil sa pagno-nosebleed ko.
“Don’t worry, sa lahat ng bulkan sa Pinas eh ang Mayon lang naman ang Trefuegon, safe na ang iba.” Natatawang paliwanag ni Kidoi, tawang malakas.
“Kidoi, masisiraan ako ng bait sa Torchwood at sa mga pinagsasasabi mo... isang tanong na lang. Sabi mo sa akin nakikitira ka sa mga tita mo na kasama mo ngayon dito sa CDO. Hindi totoo ‘yun no?” Nakangangang tanong ko, hindi ko kinaya ‘yung mga sinabi ng kababata ko.
“Hindi nga po. Cover story ko lang ‘yun. Nagte-teleport ako pauwi ng Bukidnon tsaka sa Albay.” Sagot ni Kidoi sa akin, at napatango lang ako.
Tahimik akong humiga sa kama, pilit na dina-digest ang mga sinabi ng kausap ko. Tahimik akong nakatitig sa kisame at pilit na nginunguya ng utak ko ang mga impormasyong sinabi ni Kidoi.
“Teka, Kidoi, diba advance ang technology ninyo? Ba’t di n’yo gawin ‘yun para pumigil ng mga krimen tsaka kalamidad?”
“Kuya, mga bagay na related lang po sa mga alien ang kinakaharap namin. Para na sa mga normal sa tao ang pagharap sa krimen; sila na bahala mag-problema jan. Sa mga kalamidad naman po, hindi namin maaaring pigilan ang mga ‘yan dahil natural na nago-occur ang mga ‘yan; mas masisira ang mundo kung wala sila. Hindi magiging ma-disiplina ang mga tao kung walang mga kalamidad para magturo sa kanila ng leksyon. Isa pa po, halimbawa bagyo, ang mga bagyo eh nagsisilbing natural na pampalamig ng mundo natin dahil sa global warming. Kung walang bagyo edi mas iinit ang mundo at mas maraming problema tayong kakaharapin.”
“E sa pagtulong sa mga nangangailangan?”
“Palihim kaming tumutulong sa mga mamamayan, like kung may mga sakuna, palihim namin silang tini-teleport sa mga safe na lugar, pero mahirap din, dahil may mga tao na hindi pa rin namin nasasagip. Nga pala, sa mga krimen na related sa alien, ini-inform namin ang mga pulis diyan. Kami ang bahala sa mga aliens, ang mga pulis ang bahalang mag-cover-up sa kaso, at iba pa.”
“HALA!!! SO MATAGAL NANG KILALA NI PAPA ANG TORCHWOOD!?!”
“Ay! Oo nga pala, kuya! Chief of Police pala si tito! Opo! Kilala niya po sina Bryan at ang existance ng Torchwood. Nagtutulungan po ang Torchwood – Misamis Oriental at ang mga kapulisan, which is andoon na si tito.”
“Whoa...”
“Kuya, please lang po, as in please! Huwag mo pong mabanggit ni tito na may alam ka sa Torchwood!”
“TALAGANG HINDI!”
Gulat pa rin ako. Hindi ko ini-expect na matagal na palang magkakilala ang Torchwood at si Papa! Kaya pala may nahulog na Torchwood Card sa may bulsa niya noong gabing masaksihan ko ang nagawa ni Sir Phil sa biktima niya! Hindi kaya pinaglalapit ang tadhana ko at ng Torchwood?
“I’ve heard enough, Kidoi. I need to sleep, to rest.” Pinikit ko ang mga mata ko, hoping to find rest at para makakuha ng kapayapaan ang isip ko.
“Para madali ka pong makatulog, masahiin ko ulo mo.” Sabi ni Kidoi, at hinayaan ko na lang siya, para naman mas ma-relax ako ng konti. “Masahiin ko na rin lips mo!” Dagdag pa niya sabay dila sa mga labi ko!
Habang hinihilot ako ni Kidoi ay hinahalikan din niya ako, ngunit hindi ako makaganti ng halik dahil sa mga nalaman ko sa mga pinagsasasabi niya. Basang-basa na ng laway niya ang mga labi ko gamit ang kanyang dila, at pilit niya itong pinapasok sa bibig ko, ngunit wala akong libog na nararamdaman, kaya wala ring sarap ang kanyang mga halik; hindi ako makaganti.
“Nako, kuya, mukhang wa epek ang pag-kiss ko ah.” Sabi niya sa akin, napatango lang ako. “Kailangan ko ng tulong... kailangan ko ng tulong ni Samuel!” Nakangiting sabi ni Kidoi sa akin na may pagkahalong pagkamanyak ang kanyang itsura!
Nabuhayan ako ng loob bigla! Nag-spark ang mga mata ko! May isang ideyang pumasok sa isip ko kaya’t napangiti ako!
“Nako ah! Kuya ah! Gusto mo no?” Nang-aakit ang kanyang pananalita. “Gusto mo bang pagtulungan natin si Samuel? Gusto mo bang pagtulungan ka naming pasarapin? Threesome, kuya, game ka?” Pag-iimbita ni Kidoi sa akin.
“I have a better idea!” Sagot ko at nilabanan ko na ang halik niya!
Ilang sandali ring nagtagal ang halikan naming ‘yon bago ako humiwalay sa kanya.
“Next time na tayo mag-sex! Mag-ipon muna tayo ng mga tamod.” Manyak na pagkasabi ko. “After a few days, iimbitahin ko si Samuel dito, at maglalaro tayo!” Napakamanyak ng dating ng pananalita ko; napakagat-labi si Kidoi. “Next time na ah!” Napatango ang kausap ko.
“So, alis na ako, kuya? Nagawa ko na dapat kong gawin. Napatawad mo na ako tsaka nasabi ko na sa ‘yo Torchwood identity ko.” He asked me.
“Palaro muna ng titi mo.” Pag-iimbita ko.
Agad na naghubad ng pantalon si Kidoi kaya’t bumulaga ang kanyang Calvin Klein na brief na pinaghalong black at grey ang kulay! Humiga siya sa kama at bumukaka na para bang putaheng iniaalay ang kanyang katawan sa akin. Nakaka-akit ang ngiti niya, sabayan pa ng lipbite niyang napakasarap!
Antigas na ng mga titi namin! Agad kong dinilaan ang bukol sa brief ni Kidoi kaya napa-‘Ahhhhhhhh!!!’ kaagad ito sa sarap! Ilang sandali ang lumipas at kinakagat-kagat ko na ito na wari para akong aso na sabik sa hotdog ni Kidoi! On the other hand, puro mura at mga ungol lang ang nagagawa ni Kidoi dahil sa sarap na kanyang nararamdaman. Tinataas-taas niya ang kanyang balakang para mas ma-maximize pa ang sarap na nararamdaman niya!
“Kuyyyyaaahhhhh!!! Sabiiii kho bahhh mag-iiponnnn tayho ng tamhoood? Lalabashan akooohhh jan sa pinaghaghaghawahhh mo ehhhhh!! Putahhhh!!! Kuya! Sarap! Ang galing moooohhhh!!!” Hindi na maayos ang pagbigkas ng mga salita ni Kidoi dahil sa sarap na nararamdaman niya, bagay na nagbigay ng mas grabeng libog sa akin!
“Bukol mo pa lang ang nilalaro ko tapos lalabasan kana? What more kung kumain ako ng hotdog?” Nangaakit kong sabi sa kanya sabay dila sa kanyang bukol.
“Kuyahhh! Ahhhhhhh!! Fuck! ‘Whag ikaw ang dumila!!! Si Samhhuel! Gusto khhhhong malaman kung... ugggghhhhh!!... gaano siya kagaling at kung paano mo.... ahhhhhh!!.... naturo sa kanya ang laro natin!” Nasasarapang sabi ni Kidoi sa akin, ini-enjoy ng titi niya ang dila ko!
“Bunso, gusto kong malaman kung sino ang mas magaling sa inyong dalawa!” Sabi ko sa kanya sabay labas ng kanyang titi sa kanyang brief! Ngunit imbis na chupain ko ito ay hiningahan ko lang ito ng mainit na hangin, kaya nakiliti si Kidoi. “’Wag na ‘wag kang lalabasan hangga’t hindi nachuchupa ni Samuel ang titi mo!” Utos ko kay Kidoi, may tone of authority ang pananalita ko. “Bibitinin muna kita. Patikim lang ‘to. Magbihis ka na.” utos ko sabay pasok ng titi niya sa kanyang brief.
“Yes, Master...” Nakangiting sagot ng kababata ko at kumindat.
Ngumiti lang si Kidoi pagkatapos niyang magbihis at dali-dali siyang nag-teleport. Nabalot siya ng liwanag at bigla na lang siyang nawala siya paningin ko.
AT THE TORCHWOOD 26 HUB, TORCHWOOD’S POV:
Habang busy ang mga Torchwood 26 agents sa kani-kanilang mga trabaho ay may kulay blue na liwanag na lumitaw, at kasunod noon ay makikita ang batang si Alexis na nakatayo na nakangiti! Nakuha niya ang atensyon nina Hannah at Sheila kaya’t napangiti rin sila.
“Okay na kayo!” Sheila asked him.
“Opo!” Alexis exclaimed sabay takbo para i-hug ang kanyang dalawang ate.
Natuwa ang ilang Torchwood members sa nakikita nila. Pansamantalang natigil ang kanilang mga trabaho para panoorin ang tatlong nagyayakapan.
“Salamat sa suporta mga ate!” Alexis thanked them gleefully. Nabaling ang tingin niya kay Bryan na tahimik na nanonood sa kanila. “Sa ‘yo rin, kuya Bry.” Nakangiting humiwalay si Alexis sa dalawang babae para hilahin si Bryan para makasali siya sa group hug nila.
Napatawa na lang si Bryan na sumali sa group hug, dahilan para ma-touch ang mga katrabaho niya. Sino ba naman ang mag-aakalang ang strikto at hot-headed na si Bryan ay marunong din palang ngumiti at magpakita ng affection.
“Wow! May puso ka rin pala, Bryan. Mabait ka rin naman pala!?” Luna sarcastically commented on her boss, smiling, “Kay Alexis supportive ka pero kay James basta-basta mo na lang pinagalitan!” She added. Bryan gave her a small smile sabay roll-out ng kanyang mga mata sa kanya. Lumapit si James kay Luna.
“Ate, okay lang po ‘yun. ‘Wag mo ng intindihin, nakaraan na ‘yun eh.” Bulong ni James kay Luna. Napangiti na lang ng bahagya ang babae at bumalik sa kanyang trabaho.
After hugging, kinausap ni Bryan si Alexis ng masinsinan. Nasa loob sila ng cubicle nina Bryan.
“Alexis, may ipapakiusap lang sana ako sa ‘yo. Kailangan ko ang tulong mo.”
“Yes, kuya Bry? Ano po ‘yun?”
“Mahirap ‘tong sabihin sa part ko, at mahirap gawin sa part mo...”
“Ano nga po?”
“Tulungan mo sana kaming ma-recruit si Master bilang member ng Torchwood 26. Kailangan namin ng taong katulad niya para hindi kami mahirapan sa misyon namin.”
“Hala! Kuya! Mahirap po ‘yan. Biniro ko si kuya kanina kung what if maging Torchwood agent siya. He does not like the idea, at ayaw na ayaw n’un sa Torchwood.”
“Alam kong ‘yun ang sasabihin niya, ngunit desperado na ako. Kailangang-kailangan namin ng Aliens Expert ngayon, at si Master lang ang pwedeng pumalit kay Heicho. Tamang-tama ang talino niya para sa posisyon ng isang Aliens Expert. Kakayanin ng utak niya. Sana mapilit mo si Master.”
“Pero kuya...”
“Please, we need you! Malapit kayo ni Master sa isa’t isa. Encourage him, please. We need Master!”
“Gagawin ko po lahat ng makakaya ko, kuya. Pero hindi ko po mapapangako na magiging Torchwood agents si Master.”
“Do everything...”
“I’ll do my best...”
WEDNESDAY THAT WEEK, 1:30 IN THE AFTERNOON, MASTER’S POV:
Abot tenga ang ngiti ko. Mag-isa akong nakaupo sa sofa ng sala namin. Wala si Papa dahil nasa presinto ito, at may lakad naman si Mama at matatagalan ‘yon ng uwi. Hindi na ako mapakali; tayung-tayo na ang 6 inches na titi ko. Hinihimas-himas ko ito habang tumatawag kay Samuel. Pinaghandaan ko na ang lahat ng ito.
“Bunso?” I called my friend.
“Yes, kuya?” Samuel responded.
“Busy ka? Gala ka dito sa bahay! May mga bagong download akong mga movies! Bonding tayong tatlo ni Kidoi!” Nakangiti akong nag-imbita sa kausap ko.
“Ay, kuya! Salamat naman at nasabi mo ‘yan! Nakakabagot dito sa bahay dahil mahina ang net, tsaka walang magandang palabas sa TV!” Masayang sagot ng kausap ko. “Pupunta ako jan!” He responded positively. “Si Kidoi papunta naba jan?” He asked.
“Tatawagan ko pa ‘yun, pero pupunta ‘yun!” I happily responded.
“Give me some time. Magbibihis lang ako.” Sagot ni Samuel, at binaba na niya ang kanyang cellphone.
Mas naging grabe ang ngiti ko. Sunod kong tinawagan si Kidoi.
“Kidoi! Asan ka?” Tanong ko sa kababata ko.
“Bukidnon, kuya!” Sagot ng bata.
“Wow! Layo ah! Pumayag na si Samuel. Papunta na ‘yun dito pero hindi niya alam ang balak natin! Sayang nasa Bukidnon ka, hindi ka makakapunta rito. Kami lang ni Samuel ang maglalaro!” Pabirong sabi ko.
“Oo nga kuya eh. Matatagalan ako ng pagpunta jan!” Pabirong sagot ni Kidoi.
Sa isang iglap lang ay may kulay asul na liwanag malapit sa kinauupuan ni Master, at sunod na lumitaw si Kidoi.
“Antagal mo, bunso!” Pabirong kong sabi sa kanya, manyak na manyak ang aking ngiti.
“Ambagal po kasi ng bus kuya eh.” Sagot ni Kidoi, at nagtawanan kami.
“Antayin natin si Samuel. Going na ‘yun. Magda-download ako ng porn sa laptop.” I told him. “Sabay nating akitin si Samuel. Tayo game na game mag-sex pero siya baka ma-awkward-an.” Dagdag ko pa, tumataas-taas ang aking mga kilay.
“Agree, kuya. Siguro mas magandang manood muna tayo ng ibang pelikula bago porn. Mas masarap kung na-build-up ang libog eh.” Kidoi suggested to me, smiling.
“Para hindi tayo mabagot sa paghintay sa kanya, kiss muna ako sa ‘yo!” Sabi ko sa kanya, at naghalikan muna kami ni Kidoi habang hinihintay si Samuel. “Saka na ‘tayo tumigil kapag andito na siya.”
Abangan ang mainit na threesome nina Master, Kidoi, at Samuel next week!
ITUTULOY...
MASTER’S POV:
Magkatabi kaming nakaupo ni Kidoi sa kama ko na magkaakbay at nakangiti, enjoyng the moment.
“Kidoi, marami kang dapat ikwento sa akin dahil Torchwood ka pala.” I told him. “Paano ka naging Torchwood member? Ilang taon ka nang Torchwood member? Ano naman trabaho mo dun?” Sunod-sunod ang mga tanong ko sa kanya kaya napatawa na lang si Kidoi.
“Not just a member, kuya, ako po ang may hawak at ang namamahala sa Torchwood – Albay!” Kidoi corrected me, much to my shock na mas nagparami ng mga katanungan sa isip ko.
“LEADER!? TAPOS ALBAY!? Paanong!? 13 ka pa lang ah! At diba sa Bukidnon ka nakatira? Paanong sa Albay ang pinagtatrabahuan mong Torchwood?” Gulat ako, at napakamot ng aking ulo. Napangiti lang ang kausap ko.
“Okay po. Ikukwento ko sa inyo.” Kidoi started relaying his story to his kuya. “One month after po nung lumipat kami sa Bukidnon, naglaro ako sa isang lugar malapit sa gubat. Tapos may biglang bumukas na Tempo-Spatial Rift –––”
“Ha?” Nag-nosebleed ako kung ano man ang salitang ‘yun.
“Tempo-Spatial Rift, or TSR, para siyang ‘natural’, invisible na portal-time machine na bigla bigla na lang sumusulpot sa kung saan-saang lugar.” Kidoi started explaining. “Ang ilan sa mga TSR ay may kakayahang i-teleport ang isang tao sa ibang lugar, o di naman kaya’y ipag-time travel ang isang indibidwal kahit hindi nila namamalayan, ang malala pa ay kaya nitong ipag-teleport ang isang tao sa ibang planeta, at kapag naging biktima ka nito ay malabo nang makabalik ka pa, unless na lang kung may teleporter ka. An example of this is ‘yung kaso ni Gil Perez.” He continued. “If you wanna know who he is, i-search mo siya sa internet.” He commanded me. “Siguro naman sa mga cases ng time travelling may idea kana po? May ilang pictures sa internet na nagsa-suggest na may iilang tao na nakapag-time travel eh.” He told me.
Agad akong napatayo at kinuha ang laptop ko para mag-research tungkol sa sinasabing ‘Gil Perez’ ni Kidoi, while napatango naman ako doon sa time travel part.
“Nga pala, diba alam mo naman na na-meet ko na ang Torchwood dati pa? Nung time na ‘yun, nawasak ‘tong laptop ko. May nakalaban na rin kasi kaming alien dati. Ayun nga’t inayos at in-upgrade nila ‘tong laptop ko.” Pag-amin ko sa kababata ko habang binubuksan ko ang laptop ko. Namangha si Kidoi sa kwinento ko.
“May alien encounter ka na pala dati, kuya? Wow! Astig! What more kung maging agent ka ng Torchwood –––” Naputol ang pagsasalita ko.
“––– Anong ‘maging agent ng Torchwood’ ang pinagsasasabi mo jan? Gusto mo sipain kita?” I reacted sarcastically. “’Wag na ‘wag mong mabanggit sa akin ‘yan ah! Never akong magiging agent ng Torchwood!” I said firmly.
“Huwag ka po magsalita ng patapos, kuya!” Nakangiti lang si Kidoi. “Bagay naman sa ‘yo eh. Magaling ka kasi, at mga magagaling lang ang nagiging agents ng Torchwood!” He added.
“Loko!” I said to him. “Nasisira na nga nila buhay ko tapos hahayaan ko pang sirain ang buhay ko by becoming one of them?” Napatawa ako sarcastically.
By that time, lumabas na sa net ang article tungkol kay Gil Perez. I read it.
“According dito, si Gil Perez ay isang Kastilang gwardya na naka-base sa Manila noong panahon ng mga Kastila. Noong gabi ng December 25, 1593, habang nakasandal siya sa isang pader, bigla lang niya namalayan na nasa ibang lugar na siya, before he knew it, nasa Mexico na siya bigla...” Kinilabutan ako sa binasa ko, but still tinuloy ko siya. “Akala ng mga awtoridad sa Mexico, nababaliw siya, ngunit 2 months after, napatunayang totoo ang kanyang mga sinasabi, nang may dumating na galleon na galing sa Maynila na may mga sakay na kilala ni Perez... ang kasong ito ay matatawag na isang halimbawa ng teleportation...” Napanganga ako bahagya sa nabasa ko. Napatingin ako kay Kidoi. “Totoo ba ‘to? Teleportation?” I sought his confirmation.
“Opo, kuya. Kaming mga taga-Torchwood mismo ang nag-imbestiga niyan. Totoong nag-teleport si Gil Perez. Isang TSR ang biglang bumukas noong time na sumandal siya sa pader, kaya napunta siya sa Mexico mula Manila.” Kidoi confirmed. “Ang mga TSR din ang dahilan kumbakit may mga kaso ng mga nawawalang tao, ang ilan sa kanila ay biktima nito. At hindi totoong may mga taong nae-enkanto kaya’t nawawala sila sa gubat o kaya sa gitna ng dagat. Nata-timing lang talaga minsan na kung saan sila napupunta, may TSR.” He further explained.
Naliwanangan ako bigla sa sinabi ng kababata ko. Natuwa ako sa part na wala naman pala talagang mga nawawalang tao dahil sa mga enkanto, nawawala sila dahil sa TSR.
“Teka, paano ba bumubukas ang isang TSR at paano nagkakaroon ng mga TSR sa iba’t ibang lugar?” I asked him
“Actually po, isa ‘yan sa mga palaisipan naming mga Torchwood agents. Hanggang ngayon ay hindi pa rin namin matukoy ang dahilan ng pagkakaroon ng mga TSR dito sa mundo.” Kidoi answered me. Napa-tango na lang ako sa sinagot niya sa akin.
“Teka, matanong ko lang, duda ko may mga Time Machines kayong mga taga-Torchwood no?” I questioned him.
“Meron nga po!” Nakangiting sagot ni Kidoi, at na-amaze ako. “‘Yun ang ginagamit namin para ma-balance ang schooling at trabaho, kuya. Halimbawa, napansin mo po ba sina kuya Bryan? 15 pa lang ‘yun pero Torchwood agent siya diba? Hanggang gabi ang trabaho niya, but right after work po kasi, nagta-time travel siya to attend to his classes within that same day, so in reality, sa loob ng isang araw, may dalawang Bryan, isa na nag-aaral at isang nagta-trabaho as a Torchwood agent, pero iisang tao lang ‘yun siya.” He continued. “Lahat po kami gumagamit ng time travelling gadgets.” He further explained, sabay pakita ng kanyang relo na nasa kanang kamay niya. “Ito ang Spatio-Temporal Teleporter namin, or STT. Ginagamit namin ‘to pang-teleport tsaka pang-time travel. Ii-encode mo lang ang area o ang coordinates ng lugar na pwede mong puntahan at i-indicate mo lang ang time na gusto mong makapunta roon. Although, STTs are needed to be recharged always po. It takes time for us to teleport again if naka-teleport na kami. So, dapat alam namin kung saan kami pupunta para hindi sayang ang pag-charge ng mga ito” He elaborated, sabay pindot ng ilang buttons sa sinasabi niyang STT at may hologram ng keyboard at isang maliit na screen na biglang sumulpot mula rito.
Dudugo na ata ilong ko sa mga pinagsasasabi ni Kidoi, dahilan para matawa lang siya sa akin.
“Don’t worry, kuya, natural lang na mahirap i-absorb ang ganyang mga informations.” Tumawa si Kidoi, napakamot ako ng ulo. Huminga na lang akong malalim at nagsalita ulit.
“Okay, sige. Ituloy mo na ang kwento mo regarding sa TSR experience mo.” I urged him. “’Yun na lang muna ang aalamin ko, dahil kung more than that baka masiraan na ako ng ulo!” Napatawa lang ulit si Kidoi sa pinagsasasabi ko.
“Ah! Okay po!” Tawa niya ulit. “Ayun nga po, to cut the story short, naglalaro ako sa may gubat noon ng may biglang bumukas na TSR. Na-teleport ako sa Albay, sa lugar pa talaga malapit kung saan may kinakalaban ang mga Torchwood agents doon na isang alien. At first nagulat sila bakit ako napadpad doon, sinabi ko na na-teleport lang ako bigla doon. Sinabihan nila akong magtago dahil delikado raw ang kinakaharap nilang alien, en matigas ang ulo ko at sinundan ko sila. Pinanood ko silang kumakalaban ng isang alien, then naging bihag nung alien na ‘yun ang isa nilang kasama. Pinakialaman ko ‘yung isa sa mga baril nila, ‘yun bang ginamit natin sa mga ipis last week? Energy Blasters po ang tawag doon. I sneaked at the back of that alien at binaril siya, kaya namatay ito. Natuwa ‘yung mga Torchwood agents sa akin. To cut the story shorter, naging Torchwood agent po ako. Tapos I worked my way going to the top of that Torchwood branch.” Kidoi revealed his tale to me.
“Ganoon? Grabe naman. Hindi ba mahirap ‘yang pinagagagawa mo?” I asked him in disbelief.
“Nope, kuya. Nage-enjoy nga po ako eh. Araw-araw akong tume-teleport from Albay to Bukidnon! Kung saan-saang lugar ako napapadpad at kung sino-sinong mga Torchwood agents ang nakikilala ko. Marami akong katuwang sa trabaho ko, at mas magiging madali ang trabaho ko dahil ikaw po ang inspirasyon ko!” He told me in glee.
“Ha? Bakit ako? Paanong ako?” Nagulat ako sa sinabi niya kaya napuno ulit ng mga tanong ang isip ko. “Anong kinalaman ko sa trabaho mo?” I questioned him.
“Kuya, dahil sa Torchwood ay marami akong natutulungang tao. Naa-apply ko po ‘yung mga tinuro mo sa akin dati. Sabi mo pa po diba sa akin dati na ‘Never turn your back to those na mas nangangailangan ng tulong mo.’?” Kidoi answerd me. “Maraming buhay ang naliligtas namin kuya. Dahil sa mga turo mo, na-inspire akong tumulong sa mga tao. Natuto ako paano maglingkod ng dahil sa ‘yo.” Nakangiting sabi sa akin ni Kidoi.
Nakakataba ng puso ang sinabi sa akin ni Kidoi. Napangiti ako at napa-akbay sa kanya. Ganoon din ang ginawa niya sa akin.
“Siguro, kung walang Torchwood, matagal nang nasakop ng mga aliens ang buong Pilipinas. Naalala mo po ‘yung balita sa TV Patrol na may kakaibang tunog mula sa kalangitan na narining ng mga tao doon sa Batangas? Aliens po may kagagawan noon! Ang Torchwood – Manila ang kumalaban sa kanila. At ‘yung tunog na narinig ng mga tao, ‘yun ‘yung tunog ng spaceship ng mga aliens habang umaalis sa planeta natin! Na-resist ng Torchwood ang planong pag-atake ng mga aliens na ‘yon!” Sabi ni Kidoi sa akin, proud siya sa sinabi niya, habang speechless lang ako. “’Yung lindol sa Bohol na napakalakas kamakailan lang? Mga aliens na nakatira underground ang may kagagawan non. Kung hindi nakalaban ng Torchwood – Cebu at Torchwood – Bohol ang mga aliens na ‘yon, siguro mas maraming buhay ang mawawala. Sa kasawiang palad, sa labanang ‘yon, nawasak ang Torchwood base ng Bohol, at namatay halos lahat ng mga members nila. Ang ilan, lumipat na lang sa Torchwood – Cebu at doon nagtrabaho. Dahil sa experience na ‘yon, nag-stop operations na ang Torchwood – Bohol.” Pag-amin ni Kidoi sa akin.
BOOM! Hindi ko kinaya ang mga pinagsasasabi niyang iyon. Napanganga ako sa mga narinig ko. Mukhang mababaliw ata ako! Bahagya kong iniba ang usapan.
“Teka, diba nasa Bukidnon ka nakatira? Bakit hindi ka doon mag-trabaho?” I asked him.
“Walang Torchwood base ang Bukidnon, kuya. Dito sa Mindanao, ang may mga Torchwood bases lang ay Zamboanga City, Zamboanga Sibugay, Misamis Oriental, at Davao. Dati mayroong Torchwood bases sa Lanao del Norte, Zamboanga del Norte, Butuan, at Surigao. Ngayon wala na. The reason why is complicated, so di ko muna sasabihin sa ‘yo.” He added.
Napatango lang ako.
“Nga pala, ilang taon kana sa Torchwood?” I asked him.
“2, kuya, and counting! 2 years ko nang kino-control ang Mayon Volcano doon sa Albay.” He said proudly.
“HA!?!” Hindi ko ma-digest ‘yung sinabi niya, dagdag pa riyan ang pagka-shock ko sa narinig ko.
Napatawa ulit ng malakas si Kidoi dahil sa pagka-shock ko, kaya napakamot ulit ako ng ulo at napangiti na lang nang bahagya. He explained to me what he meant.
“I work as the Geosciences Head and Volcanic Manipulator ng Torchwood – Albay, meaning, ako ang nagde-detect ng mga awkward at peculiar movements sa ilalim ng lupa sa buong Pilipinas, mula lindol hanggang alien activities, kahit ano! May technology po kami niyan na nakaka-detect ng lahat ng mga paggalaw ng lupa. Ikalawa, ako ang nagko-control sa Volcanic Manipulator ng Mayon Volcano. Pwede ko itong pag-alburotohin or pabugahin ng mga lava sa amount na gusto ko.” He explained himself.
“So kayo ang dahilan kumbakit naga-alburoto ang Mayon?! Kayo ang dahilan bakit lumilindol?! So nakakapwerwisyo kayo sa mga kababayan natin!?!” I question him in disbelief. Hindi ko ini-expect na may kakayahan silang gumawa non!
“Hindi, kuya. Hindi sa ganon. Hindi kami nagko-cause ng lindol, nagde-detect nga lang po kami.” He clarified himself. “Sa Mayon naman, aaminin ko po sa inyo, hindi pangkaraniwang bulkan ang Mayon Volcano!” He told me, na-spark ang interest ko bigla.
“Anong ibig mong sabihin?” I questioned him, determined to find out the reason why he said that.
“Ang Mayon Volcano ay isang malaking living organism! Isa itong higanteng alien, kuya!” Napanganga ako sa sinabi niya! “Noong unang panahon, may bumagsak na spaceship sa Albay, lulan noon ang isang alien na kung tawagin ay Trefuegon, mula sa Trefueg, isang planeta mula sa Andromeda Galaxy. Para lang itong isang maliit na bato, ngunit kapag lumaki ay nagiging malaking bundok o bulkan ito. Basta-basta lang sila nagbubuga ng lava kung gusto nila, hindi nila wari kung may mapahamak silang tao o wala. Matagal na naging dormant ang Trefuegon na ito; tahimik itong lumalaki at naging bulkan. Kaya nga po diba perfect cone ang Mayon? ‘Yon ay dahil sa isa itong alien at may buhay ito. Noong 1700’s, sumabog ang Trefuegon at nakapatay ng maraming tao. Simula noon ay naging mapagmatyag na ang Torchwood – Albay sa maaaring gawin ng Trefuegon. Gumawa ang Torchwood – Albay ng Volcanic Manipulator para ma-limit ang mga volcanic activities nito. Naalala mo ‘yung mga Bio Magmas na nakwento namin nina kuya Bryan sa ‘yo last week? We were able to program some of those lavas kasi po natural na may buhay na ‘yung lava na ‘yon, bale mina-mind control lang namin, galing kasi ‘yun sa Trefuegon eh, while ‘yung ibang Bio Magmas eh man-made na namin.” He elaborated.
“Fuck you... di ko na kaya ‘to...” ‘Yan lang ang tanging nasabi ko dahil sa pagno-nosebleed ko.
“Don’t worry, sa lahat ng bulkan sa Pinas eh ang Mayon lang naman ang Trefuegon, safe na ang iba.” Natatawang paliwanag ni Kidoi, tawang malakas.
“Kidoi, masisiraan ako ng bait sa Torchwood at sa mga pinagsasasabi mo... isang tanong na lang. Sabi mo sa akin nakikitira ka sa mga tita mo na kasama mo ngayon dito sa CDO. Hindi totoo ‘yun no?” Nakangangang tanong ko, hindi ko kinaya ‘yung mga sinabi ng kababata ko.
“Hindi nga po. Cover story ko lang ‘yun. Nagte-teleport ako pauwi ng Bukidnon tsaka sa Albay.” Sagot ni Kidoi sa akin, at napatango lang ako.
Tahimik akong humiga sa kama, pilit na dina-digest ang mga sinabi ng kausap ko. Tahimik akong nakatitig sa kisame at pilit na nginunguya ng utak ko ang mga impormasyong sinabi ni Kidoi.
“Teka, Kidoi, diba advance ang technology ninyo? Ba’t di n’yo gawin ‘yun para pumigil ng mga krimen tsaka kalamidad?”
“Kuya, mga bagay na related lang po sa mga alien ang kinakaharap namin. Para na sa mga normal sa tao ang pagharap sa krimen; sila na bahala mag-problema jan. Sa mga kalamidad naman po, hindi namin maaaring pigilan ang mga ‘yan dahil natural na nago-occur ang mga ‘yan; mas masisira ang mundo kung wala sila. Hindi magiging ma-disiplina ang mga tao kung walang mga kalamidad para magturo sa kanila ng leksyon. Isa pa po, halimbawa bagyo, ang mga bagyo eh nagsisilbing natural na pampalamig ng mundo natin dahil sa global warming. Kung walang bagyo edi mas iinit ang mundo at mas maraming problema tayong kakaharapin.”
“E sa pagtulong sa mga nangangailangan?”
“Palihim kaming tumutulong sa mga mamamayan, like kung may mga sakuna, palihim namin silang tini-teleport sa mga safe na lugar, pero mahirap din, dahil may mga tao na hindi pa rin namin nasasagip. Nga pala, sa mga krimen na related sa alien, ini-inform namin ang mga pulis diyan. Kami ang bahala sa mga aliens, ang mga pulis ang bahalang mag-cover-up sa kaso, at iba pa.”
“HALA!!! SO MATAGAL NANG KILALA NI PAPA ANG TORCHWOOD!?!”
“Ay! Oo nga pala, kuya! Chief of Police pala si tito! Opo! Kilala niya po sina Bryan at ang existance ng Torchwood. Nagtutulungan po ang Torchwood – Misamis Oriental at ang mga kapulisan, which is andoon na si tito.”
“Whoa...”
“Kuya, please lang po, as in please! Huwag mo pong mabanggit ni tito na may alam ka sa Torchwood!”
“TALAGANG HINDI!”
Gulat pa rin ako. Hindi ko ini-expect na matagal na palang magkakilala ang Torchwood at si Papa! Kaya pala may nahulog na Torchwood Card sa may bulsa niya noong gabing masaksihan ko ang nagawa ni Sir Phil sa biktima niya! Hindi kaya pinaglalapit ang tadhana ko at ng Torchwood?
“I’ve heard enough, Kidoi. I need to sleep, to rest.” Pinikit ko ang mga mata ko, hoping to find rest at para makakuha ng kapayapaan ang isip ko.
“Para madali ka pong makatulog, masahiin ko ulo mo.” Sabi ni Kidoi, at hinayaan ko na lang siya, para naman mas ma-relax ako ng konti. “Masahiin ko na rin lips mo!” Dagdag pa niya sabay dila sa mga labi ko!
Habang hinihilot ako ni Kidoi ay hinahalikan din niya ako, ngunit hindi ako makaganti ng halik dahil sa mga nalaman ko sa mga pinagsasasabi niya. Basang-basa na ng laway niya ang mga labi ko gamit ang kanyang dila, at pilit niya itong pinapasok sa bibig ko, ngunit wala akong libog na nararamdaman, kaya wala ring sarap ang kanyang mga halik; hindi ako makaganti.
“Nako, kuya, mukhang wa epek ang pag-kiss ko ah.” Sabi niya sa akin, napatango lang ako. “Kailangan ko ng tulong... kailangan ko ng tulong ni Samuel!” Nakangiting sabi ni Kidoi sa akin na may pagkahalong pagkamanyak ang kanyang itsura!
Nabuhayan ako ng loob bigla! Nag-spark ang mga mata ko! May isang ideyang pumasok sa isip ko kaya’t napangiti ako!
“Nako ah! Kuya ah! Gusto mo no?” Nang-aakit ang kanyang pananalita. “Gusto mo bang pagtulungan natin si Samuel? Gusto mo bang pagtulungan ka naming pasarapin? Threesome, kuya, game ka?” Pag-iimbita ni Kidoi sa akin.
“I have a better idea!” Sagot ko at nilabanan ko na ang halik niya!
Ilang sandali ring nagtagal ang halikan naming ‘yon bago ako humiwalay sa kanya.
“Next time na tayo mag-sex! Mag-ipon muna tayo ng mga tamod.” Manyak na pagkasabi ko. “After a few days, iimbitahin ko si Samuel dito, at maglalaro tayo!” Napakamanyak ng dating ng pananalita ko; napakagat-labi si Kidoi. “Next time na ah!” Napatango ang kausap ko.
“So, alis na ako, kuya? Nagawa ko na dapat kong gawin. Napatawad mo na ako tsaka nasabi ko na sa ‘yo Torchwood identity ko.” He asked me.
“Palaro muna ng titi mo.” Pag-iimbita ko.
Agad na naghubad ng pantalon si Kidoi kaya’t bumulaga ang kanyang Calvin Klein na brief na pinaghalong black at grey ang kulay! Humiga siya sa kama at bumukaka na para bang putaheng iniaalay ang kanyang katawan sa akin. Nakaka-akit ang ngiti niya, sabayan pa ng lipbite niyang napakasarap!
Antigas na ng mga titi namin! Agad kong dinilaan ang bukol sa brief ni Kidoi kaya napa-‘Ahhhhhhhh!!!’ kaagad ito sa sarap! Ilang sandali ang lumipas at kinakagat-kagat ko na ito na wari para akong aso na sabik sa hotdog ni Kidoi! On the other hand, puro mura at mga ungol lang ang nagagawa ni Kidoi dahil sa sarap na kanyang nararamdaman. Tinataas-taas niya ang kanyang balakang para mas ma-maximize pa ang sarap na nararamdaman niya!
“Kuyyyyaaahhhhh!!! Sabiiii kho bahhh mag-iiponnnn tayho ng tamhoood? Lalabashan akooohhh jan sa pinaghaghaghawahhh mo ehhhhh!! Putahhhh!!! Kuya! Sarap! Ang galing moooohhhh!!!” Hindi na maayos ang pagbigkas ng mga salita ni Kidoi dahil sa sarap na nararamdaman niya, bagay na nagbigay ng mas grabeng libog sa akin!
“Bukol mo pa lang ang nilalaro ko tapos lalabasan kana? What more kung kumain ako ng hotdog?” Nangaakit kong sabi sa kanya sabay dila sa kanyang bukol.
“Kuyahhh! Ahhhhhhh!! Fuck! ‘Whag ikaw ang dumila!!! Si Samhhuel! Gusto khhhhong malaman kung... ugggghhhhh!!... gaano siya kagaling at kung paano mo.... ahhhhhh!!.... naturo sa kanya ang laro natin!” Nasasarapang sabi ni Kidoi sa akin, ini-enjoy ng titi niya ang dila ko!
“Bunso, gusto kong malaman kung sino ang mas magaling sa inyong dalawa!” Sabi ko sa kanya sabay labas ng kanyang titi sa kanyang brief! Ngunit imbis na chupain ko ito ay hiningahan ko lang ito ng mainit na hangin, kaya nakiliti si Kidoi. “’Wag na ‘wag kang lalabasan hangga’t hindi nachuchupa ni Samuel ang titi mo!” Utos ko kay Kidoi, may tone of authority ang pananalita ko. “Bibitinin muna kita. Patikim lang ‘to. Magbihis ka na.” utos ko sabay pasok ng titi niya sa kanyang brief.
“Yes, Master...” Nakangiting sagot ng kababata ko at kumindat.
Ngumiti lang si Kidoi pagkatapos niyang magbihis at dali-dali siyang nag-teleport. Nabalot siya ng liwanag at bigla na lang siyang nawala siya paningin ko.
AT THE TORCHWOOD 26 HUB, TORCHWOOD’S POV:
Habang busy ang mga Torchwood 26 agents sa kani-kanilang mga trabaho ay may kulay blue na liwanag na lumitaw, at kasunod noon ay makikita ang batang si Alexis na nakatayo na nakangiti! Nakuha niya ang atensyon nina Hannah at Sheila kaya’t napangiti rin sila.
“Okay na kayo!” Sheila asked him.
“Opo!” Alexis exclaimed sabay takbo para i-hug ang kanyang dalawang ate.
Natuwa ang ilang Torchwood members sa nakikita nila. Pansamantalang natigil ang kanilang mga trabaho para panoorin ang tatlong nagyayakapan.
“Salamat sa suporta mga ate!” Alexis thanked them gleefully. Nabaling ang tingin niya kay Bryan na tahimik na nanonood sa kanila. “Sa ‘yo rin, kuya Bry.” Nakangiting humiwalay si Alexis sa dalawang babae para hilahin si Bryan para makasali siya sa group hug nila.
Napatawa na lang si Bryan na sumali sa group hug, dahilan para ma-touch ang mga katrabaho niya. Sino ba naman ang mag-aakalang ang strikto at hot-headed na si Bryan ay marunong din palang ngumiti at magpakita ng affection.
“Wow! May puso ka rin pala, Bryan. Mabait ka rin naman pala!?” Luna sarcastically commented on her boss, smiling, “Kay Alexis supportive ka pero kay James basta-basta mo na lang pinagalitan!” She added. Bryan gave her a small smile sabay roll-out ng kanyang mga mata sa kanya. Lumapit si James kay Luna.
“Ate, okay lang po ‘yun. ‘Wag mo ng intindihin, nakaraan na ‘yun eh.” Bulong ni James kay Luna. Napangiti na lang ng bahagya ang babae at bumalik sa kanyang trabaho.
After hugging, kinausap ni Bryan si Alexis ng masinsinan. Nasa loob sila ng cubicle nina Bryan.
“Alexis, may ipapakiusap lang sana ako sa ‘yo. Kailangan ko ang tulong mo.”
“Yes, kuya Bry? Ano po ‘yun?”
“Mahirap ‘tong sabihin sa part ko, at mahirap gawin sa part mo...”
“Ano nga po?”
“Tulungan mo sana kaming ma-recruit si Master bilang member ng Torchwood 26. Kailangan namin ng taong katulad niya para hindi kami mahirapan sa misyon namin.”
“Hala! Kuya! Mahirap po ‘yan. Biniro ko si kuya kanina kung what if maging Torchwood agent siya. He does not like the idea, at ayaw na ayaw n’un sa Torchwood.”
“Alam kong ‘yun ang sasabihin niya, ngunit desperado na ako. Kailangang-kailangan namin ng Aliens Expert ngayon, at si Master lang ang pwedeng pumalit kay Heicho. Tamang-tama ang talino niya para sa posisyon ng isang Aliens Expert. Kakayanin ng utak niya. Sana mapilit mo si Master.”
“Pero kuya...”
“Please, we need you! Malapit kayo ni Master sa isa’t isa. Encourage him, please. We need Master!”
“Gagawin ko po lahat ng makakaya ko, kuya. Pero hindi ko po mapapangako na magiging Torchwood agents si Master.”
“Do everything...”
“I’ll do my best...”
WEDNESDAY THAT WEEK, 1:30 IN THE AFTERNOON, MASTER’S POV:
Abot tenga ang ngiti ko. Mag-isa akong nakaupo sa sofa ng sala namin. Wala si Papa dahil nasa presinto ito, at may lakad naman si Mama at matatagalan ‘yon ng uwi. Hindi na ako mapakali; tayung-tayo na ang 6 inches na titi ko. Hinihimas-himas ko ito habang tumatawag kay Samuel. Pinaghandaan ko na ang lahat ng ito.
“Bunso?” I called my friend.
“Yes, kuya?” Samuel responded.
“Busy ka? Gala ka dito sa bahay! May mga bagong download akong mga movies! Bonding tayong tatlo ni Kidoi!” Nakangiti akong nag-imbita sa kausap ko.
“Ay, kuya! Salamat naman at nasabi mo ‘yan! Nakakabagot dito sa bahay dahil mahina ang net, tsaka walang magandang palabas sa TV!” Masayang sagot ng kausap ko. “Pupunta ako jan!” He responded positively. “Si Kidoi papunta naba jan?” He asked.
“Tatawagan ko pa ‘yun, pero pupunta ‘yun!” I happily responded.
“Give me some time. Magbibihis lang ako.” Sagot ni Samuel, at binaba na niya ang kanyang cellphone.
Mas naging grabe ang ngiti ko. Sunod kong tinawagan si Kidoi.
“Kidoi! Asan ka?” Tanong ko sa kababata ko.
“Bukidnon, kuya!” Sagot ng bata.
“Wow! Layo ah! Pumayag na si Samuel. Papunta na ‘yun dito pero hindi niya alam ang balak natin! Sayang nasa Bukidnon ka, hindi ka makakapunta rito. Kami lang ni Samuel ang maglalaro!” Pabirong sabi ko.
“Oo nga kuya eh. Matatagalan ako ng pagpunta jan!” Pabirong sagot ni Kidoi.
Sa isang iglap lang ay may kulay asul na liwanag malapit sa kinauupuan ni Master, at sunod na lumitaw si Kidoi.
“Antagal mo, bunso!” Pabirong kong sabi sa kanya, manyak na manyak ang aking ngiti.
“Ambagal po kasi ng bus kuya eh.” Sagot ni Kidoi, at nagtawanan kami.
“Antayin natin si Samuel. Going na ‘yun. Magda-download ako ng porn sa laptop.” I told him. “Sabay nating akitin si Samuel. Tayo game na game mag-sex pero siya baka ma-awkward-an.” Dagdag ko pa, tumataas-taas ang aking mga kilay.
“Agree, kuya. Siguro mas magandang manood muna tayo ng ibang pelikula bago porn. Mas masarap kung na-build-up ang libog eh.” Kidoi suggested to me, smiling.
“Para hindi tayo mabagot sa paghintay sa kanya, kiss muna ako sa ‘yo!” Sabi ko sa kanya, at naghalikan muna kami ni Kidoi habang hinihintay si Samuel. “Saka na ‘tayo tumigil kapag andito na siya.”
Abangan ang mainit na threesome nina Master, Kidoi, at Samuel next week!
ITUTULOY...
No comments:
Post a Comment